Schrijven in Jeroen Meus’ keuken
Toen ik als student schreef, kende ik geen herwerkrondes. Al mijn teksten hadden maar één versie. Waar ik ze schreef? In de keuken van Jeroen Meus.
3 lessen die schrijvers leren van Love Actually
Morgen is D-day: de eerste versie van mijn manuscript moet binnen bij mijn uitgever.
De huwelijksles die ik kreeg van Hans Bourlon
Hans Bourlon zit altijd in mijn achterhoofd als ik schrijf. (Psst, ik verklap ook de titel van mijn eerste boek.)
Ik ga een boek publiceren!
Na maanden zwijgen mag ik het ein-de-lijk verklappen: ik ga mijn eerste boek uitbrengen!
Dag Schwa’ke #013 · Dus zullen we samen
Als chiromeisje van zeven zong ik het al: de wereld is een toverbal.
Dag Schwa’ke #011 · Omdat ik een meisje ben
Naar het schijnt is er niets vrouwelijks aan.
Dag Schwa’ke #009 · Herhaling maakt meester
Wijt het aan de twaalf Ibuprofens die ik vorige week moest slikken of verklaar me gewoon gek, maar ik heb me vorige maandag zonder enige voorkennis op het rubikskubussen gestort.
Dag Schwa’ke #007 · Broer en de wijsheidstand
Hij stond voorovergebogen en met ingezakte schouders voor onze deur. Slofte toen hij binnenkwam, praatte zwakjes.
Dag Schwa’ke #005 · Ik heb ja gezegd
Goede voornemens zijn iets lelijks. Alsof we op één januari plots allemaal niet meer content zijn met het varken dat we de weken voordien nog kostelijk hebben uitgehangen.
Dag Schwa’ke #003 · Onderdompeldagen
Ik zit in een roes van onderdompeldagen. Van die dagen waarop alles wat je ziet, leest, hoort en voelt mooi op elkaar aansluit.
Dag Schwa’ke #001 · Wij kloppen niet
Ik ben de controle kwijt. Gisteravond zat ik nog nietsvermoedend naar Ivo Victoria’s uitleg over spanningsbogen te luisteren en vandaag ligt heel mijn plan aan duigen.