West-Vlamingen die hun provincie verruilen voor een andere, hebben vaak de neiging om stukjes van zichzelf mee te nemen. Met de KULtuurzolder is dat net zo. 

De KULtuurzolder begon een aantal jaar geleden (toen nog onder de vorige spellingsvariant Cultuurzolder) op de gelijknamige bovenverdieping van de Alma bij de Kulak, de Kortrijkse afdeling van de KU Leuven. Een à twee keer per semester kreeg iedereen die dat wilde de kans om het denkbeeldige podium te bestijgen en zijn talent tentoon te spreiden voor zijn medestudenten. 

Zoals het echter gaat aan de Kulak, verdwijnt ieder jaar een horde studenten naar Leuven voor de rest van hun opleiding. Aan ons dus om het concept mee te nemen, de spelling aan te passen naar KU Leuven-normen en de open mic-avonden te laten doorgaan in de kelder van een studentenresidentie. 

Na tweeëneenhalf jaar op Leuvense bodem zit de zolder-in-de-kelder er nog steeds. Muziek heeft er nog altijd de bovenhand, maar iedere keer weer komt er iemand nieuws bovendrijven met een talent dat tot dan toe onbekend gebleven was. 

Afgelopen dinsdag was er slam poetry, een re-enactment van het wielercommentaar van José en Michel en kaarttruken waarbij we rond één salontafel gepropt zaten. Muzikale performances mondden uit in heuse sing-a-longs en we aten allemaal uit dezelfde schaal van het authentieke dessert dat een Jordaanse doctoraatsstudente had meegebracht. 

KULtuurzolders zouden niet alleen tot Leuven beperkt mogen blijven.